

L’auteur puise son inspiration dans le monde médiéval et dans la musique. Le rythme et la sonorité des vers revêtent une grande importance, d’où l’emploi des rimes internes, système de versification particulier au breton et au gallois, en usage au Moyen-Âge.Les poèmes parlent d’amours malheureuses ou secrètes, de mort et d’au-delà, des héros de la Table ronde. Ils nous mènent à Keridwal, lieu de cœur jamais possédé, visité en secret, fantasmé sous la plume de l’auteur.
Ar braz eus ar barzhonegoù a ya d’ober ar barzhaz-mañ zo bet embannet e-barzh Al Liamm etre 1984 ha 2016. Ar stroll anezhe a ya d’ober un oberenn kempoell ha dibar. Awenet-kreñv eo an aozer koulz gant bed kevrinus ar Grennamzer ha gant ar sonerezh. A-bouez eo kellusk ha sonusted ar gwerzennoù evitañ, ac’hane an arver a ra en e varzhoniezh eus ar c’hlotennoù-diabarzh – un doare gwerzaouiñ en e vleuñv e brezhoneg en amzer-hont.Barzhonegoù hiraezhus a lennfer amañ diwar-benn karantezioù dizeürus pe kuzh, diwar-benn ar marv hag ar bed all... barzhonegoù deskoni hag a denn da harozed an Daol-Grenn – meur a live-meizañ dezhe – koulz ha reoù diwar-benn un dodenn hollvedel evel al Loar.Keridwal, lec’h a galon, morse perc’hennet, gweladennet e kuzh, faltaziet dindan pluenn an aozer, a ziskuilh dimp darn eus e gevrinoù.
Fiche technique