Konan, ar Mestr, en doa dibabet sentiñ ouzh al lusk a veze debret e vuhez gantañ a-vihanik ha mont hep damantiñ e bourzh al Lestr, o sammañ warnañ mil mallozh ar bed stag ouzh ar vag-se. Koulskoude, neb a zibabo mont d'e heul a zesko diwar e goust e-unan pegen bresk e c'hell bezañ levezon ar Mestr pa ranko hemañ plegañ d'e dro d'ur galloud dic'hortoz dreist d'e youl hag a vo krignet gantañ kalon e blanedenn. Daoust ha tonket e vo dezhañ, goude bezañ gouestlet e vuhez d'ar beajoù dibenn war ar morioù arvarus, echuiñ e gantreadennoù pell diouzh e garidi en ur gichen gant Lestr e Hiraezh ?