« Ne c’hellan ket anduriñ pelloc’h chom em c’hoazez. Dav din fiñval, mont ha dont dre ar gambr. Diblegañ ma c’horf evit dieren ma alan, ma c’hreizon skoulmet. Mont betek ar prenestr, ober un alanadenn. Goulenn ur wech c’hoazh digant ar stered reiñ kalon din… »

Echu eo gant ar brezel 14-18 ha koulskoude e 1920 ez eus c’hoazh tud gloazet a-gorf hag a-spered o klask pareañ. Kleñvedoù-red oc’h ober o reuz, kalonoù frailhet ha diremed, yaouankizoù aberzhet, tonkadurioù kriz.