Un enezenn difennet groñs mont enni, ul lam- ponig a drizek vloaz savet e-kreiz an noz da furchal er yenerez, daou gañfart all berroc’h o foell eget o zeod... Meskit mat, lakait ouzhpenn tri pe bevar laer vil, ur vag pe ziv, bras pe vihan...
Opala, tudoù! Ne lavarin ket muioc’h ! Evit gouzout hiroc’h, kit buan da heul ar Pennoù-Koltar. Kevrin ha kann, bac’h ha peñse, tec’h ha trec’h. Sed aze ar pezh a ginnig deoc’h Erie, Fañch ha Jozefa... Mard oc'h kalonek ! Prest oc’h ?

***